Vandaag voor de afwisseling weer eens een vroege wake-up call.

Jeetje je begint hier echt aan te wennen. Lekker ontbijtje en daarna al om 8.00 uur in de bus en op pad, moeten vandaag 300 kilometer gaan overbruggen.

Eerst gezongen voor ons gouden bruidspaar Ria en Ben. 50 jaar getrouwd!!!!!!

Op weg gegaan naar Quy Nhon met uiteraard een paar stops onderweg. Huy heeft ons vandaag een heleboel verteld over hoe het vroeger en nu gaat met de begrafenissen in dit land. Tegenwoordig wordt er door de jongere generatie ook al gecremeerd.

Eerste stop was was bij My Lay. Voor de meeste wel bekend door het vreselijke drama dat de Amerikanene dar hebben aangericht door honderden mensen nutteloos uit te moorden. Zijn dus op de plek geweest waar dit allemaal gebeurt is. Van te voren hadden we in de bus de documentaire gezien die Brandpunt in het verleden gemaakt en uitgezonden heeft. Best emotioneel.

Daarna een gezamenlijke lunch. Daar kregen Freek en Trijnie een telefoontje. Hadden meteen in de gaten dat het geen goed nieuws was. De vader van Freek is vannacht overleden. Helaas betekent dit voor hun dat er nu een einde aan hun reis gaat komen.

Laura is meteen de noodzakelijke telefoontjes gaan doen om alles in het werk te stellen. Een paar uur erna kregen ze la bericht dat ze morgenvroeg om half 11 al een vlucht naar Hanoi hebben. Daar moeten ze helaas de hele dag op het vliegveld blijven om het s 'avonds een vlucht naar Frankfurt te krijgen om van daaruit door te vliegen naar Schiphol. Heel vervelend allemaal voor ze.

Om 17.00 uur zijn we in ons nieuwe hotel aangekomen.

Om 19.00 uur ons gezamenlijke diner om samen deze toch wat beladen dag af te sluiten.

Laura en Huy hadden een taart geregeld en een cadeautje voor het bruidspaar.

Nu op tijd naar bed, want morgen is de wake up call al om 6.00 uur.

Welterusten voor ons en voor jullie nog een fijne zondagavond .

Wilfred en Patricia